Czym jest plik EML?
Format pliku EML reprezentuje wiadomości e-mail zapisane za pomocą programu Outlook i innych odpowiednich aplikacji. Prawie wszyscy klienci poczty e-mail obsługują ten format plików ze względu na jego zgodność ze standardem RFC-822 Internet Message Format Standard. Microsoft Outlook to domyślne oprogramowanie do otwierania typów wiadomości EML. Pliki EML mogą być używane do zapisywania na dysku, a także wysyłania do odbiorców za pomocą protokołów komunikacyjnych.
Krótka historia EML
Specyfikacje formatu plików EML są dostępne zgodnie ze standardowym formatem RFC 822. Przed RFC-822, RFC-733 rządził zasadami wymiany komunikatów sieciowych do 1982 roku, ten pierwszy powstał jako ulepszenie lateral przez ustanowienie standardów ARPA. W tym samym czasie Microsoft stworzył własne moduły COM do rozwoju własnego klienta pocztowego, czyli Outlook Express. RFC-822 został ustanowiony jako zastrzeżony format, gdy firma Microsoft odeszła od otwartego standardu i stworzyła format pliku PST, w którym wiadomości e-mail są zapisywane w wysoce ustrukturyzowanym formacie bazy danych. Spowodowało to problemy dla użytkowników klientów poczty e-mail firm innych niż Microsoft, gdy wiadomości e-mail były przekazywane z programu Microsoft Outlook.
W 2001 roku standard 822 został rozszerzony do 2822 - Internet Message Format, który jest obecnie używany do tworzenia, odczytywania i wysyłania wiadomości EML w formacie MIME RFC-822.
Specyfikacje formatu plików EML
Pliki EML składają się z dwóch wyróżniających się sekcji:
- Nagłówki - Zawiera informacje o nagłówku wiadomości
- Treść wiadomości — zawiera szereg informacji, które mogą obejmować treść wiadomości, osadzone obrazy i załączniki
Informacje o nagłówkach
Plik EML składa się z informacji nagłówków i opcjonalnie treści wiadomości. Każda linia nagłówka w EML składa się z dwóch części oddzielonych dwukropkiem „:”. Pierwszy nazywa się Nazwa nagłówka, a następny po dwukropku to treść nagłówka. Do takich nagłówków należą na przykład:
- Adres e-mail nadawcy
- Adres e-mail odbiorcy
- Temat e-maila
- Znacznik czasu i daty wiadomości
Przykładowy nagłówek
Z:<John@bmw.eml.light.com>
Do:<Andy@fileformat.com>
Data: czw., 8 marca 2018 r. 10:43:37 +0100
Temat: kontrolka bmw eml
Treść wiadomości
Treść wiadomości EML zawiera podstawowe informacje o wiadomości e-mail w postaci tekstu, hiperłączy i załączników. Treść wiadomości e-mail może zawierać zwykły czytelny tekst, ale nie jest to konieczne. W takim przypadku treść wiadomości może być pusta lub zawierać zaszyfrowane dane załączników.
Treść treści wiadomości jest opisana przez jej Content-Type, co umożliwia aplikacjom czytającym odczytywanie informacji w odpowiednich formatach. W rzeczywistości reprezentuje charakter i format dokumentu. Struktura typu MIME lub typu zawartości jest bardzo prosta; składa się z typu i podtypu, dwóch łańcuchów oddzielonych znakiem „/”. Brak miejsca jest dozwolone. Typ reprezentuje kategorię i może być typem dyskretnym lub wieloczęściowym. Podtyp jest specyficzny dla każdego typu. Lista typów należących do kategorii Content-Type jest długa, ale niektóre ważne typy treści to:
| Typ | Opis | Przykłady podtypów |
|---|---|---|
| text | Reprezentuje format czytelny dla człowieka | text/plain, text/html, text/css, text/javascript |
| image | Reprezentuje obraz dowolnego typu z wyłączeniem wideo | image/bmp, image/png, image/jpg, image/gif |
| audio | Reprezentuje dowolny format pliku audio | audio/mdi, audio/wav |
| application | Reprezentuje dowolny rodzaj danych binarnych | application/octet-stream, application/vnd.mspowerpoint, application/xhtml+xml, application/xml, application/pdf |
Reprezentacja załącznika w treści EML
Treść EML zawiera granice dla każdego typu zawartości, który zawiera. Załącznik w treści wiadomości jest identyfikowany przez jego Content-Type i Content-Disposition, jak pokazano w poniższym przykładzie:
Typ zawartości: tekst/zwykły; zestaw znaków # “windows-1252”; name#“apple app store.txt” Treść-dyspozycja: załącznik; nazwa pliku#“sklep z aplikacjami Apple.txt” Kodowanie przesyłania treści: base64 Identyfikator załącznika X: f_jkhztmd02
Jak widać, ustawienie Content-Disposition na attach umożliwia aplikacjom odczytującym pobieranie informacji o załączniku, takich jak nazwa pliku załącznika i kodowanie transferu. Po informacji nagłówka załącznika następuje zakodowana treść załącznika, którą należy przeczytać.
Przykład arkusza kalkulacyjnego jako załącznika
Typ zawartości: application/vnd.openxmlformats-officedocument.spreadsheetml.sheet; name#“english_spodr.xlsx” Treść-dyspozycja: załącznik; nazwa pliku#“english_spodr.xlsx” Kodowanie przesyłania treści: base64 Identyfikator załącznika X: f_jkhztmd43
