.CPIO opcja № 1
Plik CPIO to plik archiwum utworzony w formacie Unix Copy In Copy Out (CPIO). Jest podobny do formatu pliku TAR, z tą różnicą, że jest nieskompresowany. Pliki CPIO mogą przechowywać pliki urządzeń, dowiązania symboliczne i rozszerzone atrybuty plików.
Format pliku CPIO
Archiwum CPIO jest tworzone jako plik binarny, który nie jest czytelny dla człowieka. Przechowuje kolekcję plików i katalogów. Zawartość archiwum CPIO jest identyfikowana za pomocą metadanych, takich jak nazwy plików, uprawnienia, własność i znaczniki czasu. Te metadane są również przechowywane w pliku archiwum, do którego system ma dostęp boczny.
Format Archiwum CPIO
Plik CPIO składa się z jednego lub większej liczby połączonych plików członkowskich. Każdy plik w archiwum składa się z nagłówka, po którym opcjonalnie następuje zawartość pliku wymieniona w nagłówku. Archiwum zawiera na końcu kolejny nagłówek opisany pustym plikiem o nazwie TRAILER!!.
Rodzaje archiwów CPIO
Istnieją dwa typy archiwów CPIO. Różnią się one jedynie stylem nagłówka.
- Archiwa ASCII — te archiwa CPIO mają drukowalny nagłówek, który staje się częścią archiwum CPIO, jeśli samo archiwum składa się z plików ASCII
- Archiwa binarne — te archiwa CPIO mają nagłówki binarne.
Praca z Archiwum CPIO
Jak utworzyć archiwa CPIO?
Możesz utworzyć CPIO w systemach uniksowych za pomocą polecenia cpio. Poniższe polecenie znajdzie wszystkie pliki i katalogi w bieżącym katalogu i jego podkatalogach. Dane wyjściowe są następnie przesyłane do polecenia cpio, które wygeneruje nowe archiwum CPIO o nazwie Archive.cpio.
find . -depth -print | cpio -ov > archive_cpio.cpio
Jak wyodrębnić pliki z archiwów CPIO?
Poniższe polecenie wyodrębnia pliki z istniejącego archiwum.
cpio -id < archive_cpio.cpio
Odczyta plik Archive.cpio ze standardowego wejścia i wyodrębni pliki do bieżącego katalogu.
