فایل DXF چیست؟
DXF، Drawing Interchange Format یا Drawing Exchange Format، یک نمایش داده برچسب گذاری شده از فایل طراحی اتوکد است. هر عنصر در فایل دارای یک عدد صحیح پیشوند به نام کد گروه است. این کد گروه در واقع عنصری را نشان می دهد که در ادامه آمده و معنای عنصر داده را برای یک نوع شی معین نشان می دهد. DXF امکان نمایش تقریباً تمام اطلاعات مشخص شده توسط کاربر را در یک فایل ترسیمی فراهم می کند.
فرمت فایل DXF توسط Autodesk به عنوان فرمت فایل داده CAD برای قابلیت همکاری داده ها بین اتوکد و سایر برنامه ها توسعه داده شد. بنابراین، داده ها را می توان از فرمت های دیگر به DXF به اتوکد بر اساس مشخصات قابلیت همکاری فرمت فایل DXF وارد کرد.
تاریخچه مختصر
The history of DXF file format dates back to 1982 when it was introduced as part of AutoCAD 1.0. نسخه های اولیه اتوکد فقط از فرمت فایل ASCII DXF پشتیبانی می کنند. با انتشار 10 اتوکد (و بالاتر) در سال 1988، پشتیبانی از فرمت فایل ASCII و همچنین باینری DXF در اتوکد معرفی شد. در مراحل اولیه، Autodesk هیچ گونه مشخصات فرمت فایل را به اشتراک نمی گذاشت و به همین دلیل، واردات صحیح فایل های DXF آسان نبود. با این حال، Autodesk اکنون مشخصات DXF را منتشر کرده و در دسترس عموم قرار دارد.
مشخصات فرمت فایل
فرمت فایل DXF از کد گروه و جفت ارزش برای مرتب کردن مطالب در بخش ها استفاده می کند. هر بخش از رکوردهایی تشکیل شده است که هر رکورد از یک کد گروه و آیتم داده تشکیل شده است. کد و مقدار هر گروه در خط خود در فایل DXF قرار دارد. هر بخش با یک کد گروه 0 و سپس رشته SECTION شروع می شود. پس از آن یک کد گروه 2 و رشته ای که نام بخش را نشان می دهد (به عنوان مثال SECTION1) دنبال می شود. هر بخش از کدها و مقادیر گروهی تشکیل شده است که عناصر آن را مشخص می کند. یک بخش با 0 و به دنبال آن رشته ENDSEC به پایان می رسد.
فرمت فایل DXF اشیاء متفاوت از موجودیت ها را در نظر می گیرد. اشیا در اینجا نمایش گرافیکی ندارند اما موجودیت ها آن را دارند. بنابراین، ورودی ها در DXF به عنوان اشیاء گرافیکی شناخته می شوند در حالی که اشیاء به عنوان اشیاء غیر گرافیکی نامیده می شوند. بخش BLOCK و ENTITIES فایل DXF حاوی Entities است و استفاده از کدهای گروه در این دو بخش یکسان است. پایان یک موجودیت با گروه 0 بعدی نشان داده می شود که شروع کننده موجودیت بعدی یا پایان بخش است.
ساختار فایل
بخش ها در یک فایل DXF به ترتیب زیر مرتب شده اند:
Section | Basic description |
---|---|
Header | این بخش حاوی اطلاعات کلی در مورد طراحی است. این مانند عملکرد تنظیمات در تلفن شما است که شامل متغیرهای مختلف مرتبط با نقاشی و مقادیر مرتبط با آن است. به عنوان مثال، بخش Header مشخص می کند که فایل DXF از کدام نسخه اتوکد (متغیر $ACADVER) یا واحد مورد استفاده برای اندازه گیری زوایای فایل (متغیر $AUNITS) استفاده می کند. |
Classes | بخش CLASSES اطلاعات کلاس های تعریف شده توسط برنامه را که نمونه های آنها در بخش های BLOCKS، ENTITIES و OBJECTS پایگاه داده نمایش داده می شود، نگهداری می کند. |
جدول | این بخش شامل تعاریفی برای چندین جدول مختلف است که هر کدام شامل تعدادی ورودی نمادهای مختلف است. به عنوان مثال، جدول line type (LTYPE) الگوی خط تیره، نقطه، متن و نمادها را در فایل DXF و نحوه مقیاس بندی آنها را مشخص می کند. در اینجا لیست کاملی از جداول موجود در این بخش آمده است: جدول شناسه برنامه (APPID). جدول ضبط بلوک (BLOCK_RECORD). جدول سبک ابعاد (DIMSTYPE). جدول لایه (LAYER). جدول نوع خط (LTYPE). جدول سبک متن (STYLE). جدول سیستم مختصات کاربر (UCS). مشاهده جدول (نمایش). جدول پیکربندی Viewport (VPORT). |
Blocks | این بخش شامل اشیاء گرافیکی و موجودیت های ترسیمی است که هر مرجع بلوک در نقشه را تشکیل می دهند. |
Entities | این بخش شامل داده های واقعی شی و موجودیت های گرافیکی نقشه است. این می تواند شامل داده های خام باشد - برای مثال، یک موجودیت دایره با ضخامت، نقطه مرکزی، شعاع و جهت اکستروژن آن تعریف می شود. |
اشیاء | در اینجا، قسمت های غیر گرافیکی طراحی را خواهید یافت. به عنوان مثال، دیکشنری های اتوکد در اینجا ذخیره می شوند. |