فایل VRML چیست؟
زبان مدلسازی واقعیت مجازی (VRML) یک فرمت فایل برای نمایش اشیاء تعاملی جهان 3D در شبکه جهانی وب (www) است. کاربرد خود را در ایجاد نمایش های سه بعدی از صحنه های پیچیده مانند تصاویر، تعریف و ارائه واقعیت مجازی می یابد. قالب توسط X3D جایگزین شده است. بسیاری از برنامه های مدل سازی سه بعدی می توانند اشیاء و صحنه ها را با فرمت VRML ذخیره کنند.
فرمت فایل VRML
VRML یک فرمت فایل متنی است که اطلاعاتی مانند رئوس و لبه‌های یک چند ضلعی سه‌بعدی را به همراه اطلاعاتی مانند رنگ سطح، بافت‌های UV نقشه‌برداری شده، درخشندگی، شفافیت و غیره مشخص می‌کند. این قابلیت نمایش اشیاء ثابت و متحرک را دارد و علاوه بر داشتن لینک به رسانه های دیگر مانند صدا، فیلم و تصاویر. این اجازه می دهد تا زمانی که کاربر روی این اشیاء کلیک می کند، عناصر ابرپیوندی را باز کند.
فایل های TVRML در اصطلاح رایج worlds نامیده می شوند و دارای پسوند wrl هستند. ماهیت متنی این فایل ها امکان کاهش حجم فایل را با استفاده از فرمت های فشرده سازی مانند gzip فراهم می کند و آنها را برای انتقال سریع از طریق اینترنت مطلوب تر می کند. مشخصات قالب فایل برای VRML v 2.0 به عنوان مرجع توسعه دهنده برای ایجاد برنامه های کاربردی سازگار برای خواندن/نوشتن این فایل ها عمل می کند.
معیار طراحی
هدف و طراحی VRML حول الزامات زیر می چرخد.
قابلیت اعتبار - توسعه مولدهای برنامه و ویرایشگرها و وارد کردن داده ها از سایر فرمت های صنعتی را امکان پذیر می کند.
کامل بودن - تمام اطلاعات لازم برای پیاده سازی و آدرس یک مجموعه ویژگی کامل را برای پذیرش گسترده در صنعت ارائه می دهد
ترکیب پذیری - امکان استفاده از عناصر VRML به صورت ترکیبی و در نتیجه امکان استفاده مجدد.
توسعه پذیری - امکان افزودن عناصر جدید.
قابلیت اجرا -قابلیت اجرا بر روی طیف وسیعی از سیستم ها.
پتانسیل چند کاربره - نباید مانع اجرای محیط های چند کاربره شود.
متعامد - عناصر VRML باید مستقل از یکدیگر باشند یا هر گونه وابستگی باید ساختار یافته و به خوبی تعریف شود.
عملکرد - عناصر باید با تاکید بر عملکرد تعاملی در انواع پلت فرم های محاسباتی طراحی شوند.
** مقیاس پذیری ** - عناصر VRML باید برای ترکیبات بی نهایت بزرگ طراحی شوند.
عملکرد استاندارد - فقط آن دسته از عناصری که منعکس کننده عملکرد موجود هستند، که برای حمایت از عملکرد موجود ضروری هستند یا برای پشتیبانی از استانداردهای پیشنهادی ضروری هستند، باید استاندارد شوند.
ساختار خوب - یک عنصر باید یک رابط کاملاً تعریف شده و یک هدف بدون قید و شرط ساده داشته باشد. از عناصر چند منظوره و عوارض جانبی باید اجتناب شود.
